Hop (Humulus lupulus L. Cannabaceae)

Hop is een overblijvende tweehuizige klimplant die voorkomt in struikgewas en bosranden en behoort tot de hennepfamilie. De bloemen zijn geelgroen en bloeien in trossen in de bladoksels.De bloeitijd is juli en augustus en er kan worden geoogst in het voorjaar en september.

Hop wordt ook gekweekt. De economische betekenis van hop ligt vooral in de toepassing als grondstof voor de bierbrouwerijen. Alleen de vrouwelijke planten worden voor de bierbrouwerij gekweekt. Aan de binnenkant van de bloemen bevinden zich kleine rood- geel gekleurde klieren die een bitterstof bevatten. Deze bitterstof verspreidt een sterke kruidige geur. Hop is door het gehalte aan bitterstof eetlustopwekkend. Wie echter allergisch voor hop is, kan een chronisch eczeem opdoen.

Geneeskracht
Of de hop in de klassieke oudheid als geneesmiddel werd toegepast is niet duidelijk, wel staat vast, dat Avicenna ( Moorse arts circa 1000 n. Chr.schrijver van het leerboek Canon Medicinae) en Paracelsus (medicus 1493-1541) op de hoogte waren van de kalmerende en slaapbevorderende werking van de plant. Deze werking wordt ook ervaren door de hopplukkers. Vooral gevoelige personen worden slaperig.

In de ervaringsgeneeskunde staat de hop als een mild sedativum(kalmeringsmiddel) bekend.

Voedsel
Hop stond in de klassieke oudheid bekend als een voedingsmiddel. Met name de uitlopers(spruiten) werden gegeten als een alternatief voor asperges. Dat gebruik is tot in onze tijd bestaan gebleven. Zij kunnen als salade verwerkt worden.

Voor de medicinale toepassing worden de vóór volledige rijping geoogste vrouwelijke vruchtbeginsels (strobuli lupuli) en de hiervan afgeschudde klierharen (de zogenaamde lupuline of hopmeel) gebruikt. De belangrijkste inhoudsstoffen van de hop zijn de etherische olie en de bitterstoffen humulon en lupulon Deze laatste stoffen hebben naast een kalmerende en eetlustopwekkende werking ook een oestrogene werking, waardoor de plant een positief effect heeft op de menstruele cyclus. Ook werkt deze plant diuretisch.
Inhoudsstoffen
Harsbestanddelen, etherische olie, looistoffen, flavonoïden, choline en dextrose
Inwendig gebruik
Hop is bij inwendig gebruik een prima Middel tegen nervositeit, seksuele opwinding, slapeloosheid.

Hopthee
Giet op 5-10 gram hopbellen een kwart liter (niet kokend) water en laat het geheel 10 minuten trekken. Drink tussen de maaltijden een kopje. De thee werkt eetlustbevorderend en slaapverwekkend.

Uitwendig gebruik
Hopomslag
Bij gewrichtspijn: Laat 5 gram hopbellen 5 minuten koken en 15-20 minuten trekken en breng ze met behulp van een omslag aan op het te behandelen lichaamsdeel.

Er kan soms contactallergie met verse hopbellen ontstaan.

De wilde hopplant uit Europa en Azië wordt al eeuwenlang gecultiveerd. hopplanten kunnen zich meterslang omhoog slingeren tegen schuttingen,palen, draden, bomen enzovoorts. Het ruwe blad lijkt op het blad van een wijnrank.

Als tuinplant is de Humulus lupulus aureus (gouden hop) populair.

Toepassingen
Vroeger gebruikte men gedroogde hopbellen in een kussensloop om beter in slaap te kunnen komen. De zogenaamde hopkussentjes worden nog wel gebruikt in massageruimten om nerveuze spanningen wat op te heffen.

In voedingsmiddelen wordt hop gebruikt als smaakmaker. In de cosmetica is hop een belangrijk bestanddeel voor haarshampoos, badwaters en parfums.
Als natuurlijke verfstof kunnen de bloeiende uiteinden worden gebruikt b.v. om wol en andere stoffen geel tot diepbruin te verven.

© biesbosch.nu

© biesbosch.nu 2024