Oranjetipje (Pieridae)
Maximale afmeting:Vleugelspanning: 35 - 45 mm.

Als ik naar een Oranjetip kijk krijg ik altijd een herfstgevoel terwijl hij toch juist een voorjaarsvlinder is en ons vaak als eerste de lente aankondigt. De tekening op de onderzijde van zijn vleugels heeft echter voor mij iets weg van een herfsttafel waarop bladeren in perspectief liggen uitgespreid.

Dit in tegenstelling tot de bovenzijde van zijn vleugels die juist een zonnige zomerse aanblik geeft. Het resultaat is dat als je zo vroeg in het voorjaar een Oranjetip langs ziet fladderen je bij het open en dichtgaan van zijn vleugels letterlijk de seizoenen aan je voorbij ziet gaan.

Het vlinderwijfje onderneemt vaak flinke trektochten op zoek naar een geschikte plant om haar eitjes af te zetten. Als ze deze heeft gevonden legt ze de eitjes op de bladeren of de vruchten van de plant. Ze legt ze het liefst op Akkerkers, Pinksterbloem, Bittere veldkers en raapzaad. Bijzondere aandacht gaat uit naar Look-zonder-look. De uitgekomen rupsen zijn zeer vraatzuchtig en daar waar de jonge rupsen nog gaatjes in de bladeren boren vreten de oudere exemplaren ook de vruchten aan. Als er zich teveel rupsen op een plant bevinden vreten ze ook wel elkaar op (kannibalisme). Over het algemeen verpopt en overwintert de rups op de waardplant. De pop lijkt sterk op een stukje hout of een gekruld, niet afgevallen, blad en is groenbruin van kleur. Hierdoor is hij niet gemakkelijk te vinden.

Opvallende is dat de jonge rupsen een zoetstof uitscheiden waar mieren dol op zijn. In ruil hiervoor genieten ze waarschijnlijk enige bescherming van de mieren.

Het mannetje heeft een zonnige oranje tint op zijn voorvleugels en het vrouwtje is voorzien van geelwitte vleugels met zwart aan de vleugelpunten. Soms zijn er exemplaren waarvan de ene helft de tekening van het mannetje en de andere helft die van het vrouwtje vertoont.

De witte en gele kleuren worden gevormd door afvalproducten die in de vleugels worden opgeslagen. De stof die de zwarte kleur geeft komt chemisch overeen met de pigmenten die onze huid bruin kleuren.

De Oranjetip is niet geliefd als voedsel voor andere dieren. Ze bevatten namelijk gifstoffen als mosterdolie en glycosiden die de vlinder via koolbladeren tot zich neemt. De zwart-witte tekening op de vleugels is dan ook bedoeld als waarschuwing voor andere dieren. Hiermee zegt hij dus eigenlijk 'pas op ik ben giftig en dus niet te eten'.

De overwinterende exemplaren paren in maart en in april gaat de eerste vlinder op de vleugels. Deze generatie is lichter van kleur dan de volgende, die in augustus verschijnt en welke vervolgens weer overwintert.

Vliegtijd: begin april t/m juni,
Voorkomen: zandgronden, vochtige randgebieden van bossen.
Waardplant rups: allerlei kruisbloemigen
Overwinterd als pop.

© biesbosch.nu

© biesbosch.nu 2024