Paardenbloem (Taraxacum officinale)

Gewone paardenbloem is niet zo gewoon als haar naam doet vermoeden. Voor deskundigen is een ingewikkelde soort. De plant kan zichzelf klonen en een heel veldje paardebloemen kan daardoor uit identieke planten bestaan. Op een bemeste bodem groeit ze het best. Gewone paardebloem werd vroeger veel gevoerd aan paarden en varkens, vooral als ze jongen hadden. gedacht werd dat het witte melksap uit de plant goed zou zijn voor de melkafscheiding. Ook nu nog kun je blaadjes van de Gewone paardebloem aan je konijn voeren. In de geneeskunde worden de bitterstoffen uit haar wortel veel gebruikt in de middelen die de gal- en de leverwerking verbeteren. Ook helpen ze bij suikerziekte, bloedarmoede, aderverkalking en aambeien. Wanneer je de melk uit de stengel op de huid smeert, werkt dit als een bruiningsmiddel.

De Gewone paardenbloem bloeit van maart tot november. De bloemkleur is geel. Het blad is enkelvoudig, de rand getand. De nerven zijn veernervig en de groeirichting van de stengel is rechtonpstaand. De tweeslachtige plant is meerjarig en kruidachtig.

© biesbosch.nu / laatste update: 2007-05-26

© biesbosch.nu 2024