Duizendpoot

Ze hebben geen duizend en geen miljoen poten, maar wel heel veel!

Bij deze dieren herken je nog gemakkelijk het grondpatroon dat naar de insecten leidt: een aaneenschakeling van lichaamsringen waarvan er enkele zijn gespecialiseerd, b.v. tot giftangen bij de duizendpoot. Bij de insecten zijn veel meer lichaamsringen gespecialiseerd, b.v. tot kop, borststuk en achterlijf.
Bij duizendpoten draagt iedere lichaamsring één paar poten, bij miljoenpoten ieder twee.

Duizendpoten

Echte rovers die hard kunnen lopen. De meest gewone, de schaarduizendpoot, bezit een paar machtige tangen met daarin gifkanaaltjes. Hierdoor worden kleine diertjes tijdens de nachtelijke strooptochten snel gedood waarna ze worden opgegeten. In de Biesbosch vind je ze het meest achter boomschors en onder dood hout. Bij verontrusting rennen ze snel weg.

Je kunt ook de tuinduizendpoot aantreffen. Die is veel langer en dunner en leeft voornamelijk in holletjes in de grond. Duizendpoten zijn echte nachtdieren.

Miljoenpoten

Die hebben echt heel veel poten. Ze hebben meer lichaamsringen en aan iedere ring dus twee paar poten. Dat schiet op. Maar met al die poten zijn ze toch veel trager dan de duizendpoten. Het zijn ook nachtdieren die leven van detritus: vergaan plantaardig (en dierlijk) materiaal. Bij verontrusting rollen ze zich spiraalvormig op, maar beginnen na een tijdje toch weer te lopen.

Je moet ze eens op je hand zetten ( 100 % ongevaarlijk! ) en dan eens goed bekijken hoe ze al die pootjes in een golfbeweging gebruiken. Echt prachtig om te zien.

Je vindt miljoenpoten overal waar wat vergaan materiaal ligt.

door: Jac. Blommaart.

© biesbosch.nu

© biesbosch.nu 2024