Het zwijgende
land
Nieuw gegraven kreek in Polder Hardenhoek
© HenkvandeGraaf/www.stockburo.nl
In
Nederland begint het erop te lijken dat natuurgebieden elke 50
jaar andere biotopen krijgen.
Op de golven van een hype,
zogenoemde voortschrijdende inzichten, politieke- en/of
provinciale planbureaus of gewoon te volle subsidiepotten, staan er overal
graafmachines te ronken in de natuurgebieden.
De vraag blijft hierbij of
de flora- en faunawereld daar nu bij gebaat is of dat de mens
daar het meest aan heeft; de mens die eraan verdient, erin wil
recreëren of zich veiliger wil voelen.
Daarom nogmaals deze stem voor het zwijgende land.
|
Gewoon zoals je bent
(het
zwijgende land)
Als je een bos was
zou ik je kappen
en als je griend was
tot kopstoof hakken
Als je ruig was
zou ik je maaien
en bij schraal grasland
je stugge kruin aaien
Als je riet was
zou ik je schoven
en
bij een oerbos
je niets beloven
maar als je moeras was
zou ik je droogleggen
en bij nieuwe plannen
je stiekem niks zeggen
Als je een zandbank was
zou ik je kaden
bij een eendenkooi
ze braden
Bij biezen
zou ik gaan matten
en bij rietland
je
in de kraag vatten
Als je woeste grond was
zou ik je haten
maar een vlottende polder
zou ik overlaten
bij onkruid
zou ik
je verwoesten
en
bij teveel aan takken
je knoesten
maar is er dan niets meer
wat mag zijn zoals het is
je laten
gewoon zoals je bent
als ruigte, moeras of
misschien zelfs,
als water.
Henk van de Graaf
Papendrecht, februari 2008
De
inspiratie voor dit gedicht komt voort uit het
commentaar van Staatsbosbeheer
in het magazine van januari 2008 op de
column
'Weg met de natuurontwikkeling' uit het december
2007 magazine.
|