Een hele Piet
Alfons van Bokhorst |
Eind oktober ben ik met een
groepje fotografen van
Deeldenatuur
naar Polen afgereisd om de Zeearend te
fotograferen in de Oderhaf, die inmiddels met
sluizen van de Oostzee is afgesloten.
Komt de
Zeearend nu sporadisch in Nederland voor, in de
Oderdelta is ze rijk vertegenwoordigd. Overigens
heeft het gebied veel weg van de Biesbosch, de
delta bestaat ook uit zoetwater, maar het is
geen getijdengebied. Voor wat betreft bomen is
de delta veel gevarieerder. Zo staan hier veel
Berken in plaats van de ons zo bekende Wilgen.
Zeearend
(Haliaeetus
albicilla)
(Copyright Alfons van Bokhorst)
|
Met een hoogte van
95 centimeter en een spanwijdte van 2.50 meter
is een volwassen Zeearend een hele Piet. De
arend heeft de Latijnse naam: Haliaeetus
albicilla en behoort tot de Sperwerachtigen net
als de Buizerd, Sperwer, en havik. De Zeearend
kan 20 jaar oud en 7,5 kilogram zwaar worden. Ik
kan je uit ervaring vertellen dat het bijna
beangstigend is als de vogel op je toe komt
vliegen.
Met een vissersbootje gingen we
vanuit Stepnica de delta in. Vroeger schoten de
vissers de dieren dood omdat ze volgens hen te
veel vis afvingen. Een volwassen Zeearend eet
ongeveer 7 kilogram per dag. Dit is vaak vis,
maar ook een eend, zwaan of zelfs een ree
behoort tot het menu van deze vogel. In de
Oderdelta lokken lokale vissers de vogel nu met
hun bijvangst, zoals Voorn, Karper en
Kuifeenden. Met het enige Duitse woord dat de
visser kent
( Achtung! ) geeft hij te kennen dat de vogel in
de buurt is. De fotografen betalen € 35,00 per
uur per boot om deze vogels te mogen
fotograferen. Gemiddeld brengt een kilo vis €
0,15 per kilo op de markt op. Een uurtje varen
met fotografen staat dus gelijk aan het vangen
van 940 kilo vis per uur.
Dat past overigens niet eens in het kleine
bootje.
Zeearend
(Haliaeetus
albicilla)
(Copyright Alfons van Bokhorst)
|
|
Een vissende
Zeearend is een beleving op zich. Met de poten
gestrekt naar voren en de vleugels als anker
naar achteren grijpt hij zijn prooi uit het
water. Hij lijkt even stil te hangen. Niets is
echter minder waar. Fotografisch gezien is het
een flits die voorbijkomt. Het moment is over
voordat je het weet. Een snelle sluitertijd en
‘blindschieten’ is de enige manier om het dier
te kieken. Op de foto hierboven lijkt de vogel
stil te hangen maar binnen een 1/100 deel van
een seconde is de vogel alweer uit beeld
verdwenen.
Doordat de
lichtomstandigheden niet geweldig waren was de
fotografische score laag. Ondanks dat hebben we
wel veel arenden gezien. Op een gegeven moment
zelfs zeven bij elkaar.
De lokale bevolking
is relatief arm, maar de fotografen brengen
extra centjes in het laatje. De huizen zijn
afgebladderd, daken lekken, kleding en
verzorging is armoedig. Doordat fotografen de
zlotykas spekken is de Zeearend redelijk
beschermd. Immers ze brengt meer geld op dan de
lokale visvangst, die op sterven na dood is.
In de nabije omgeving van
Stepnica ligt een beschermd moeras- en
bosgebied. Wolven, Wilde zwijnen en kraanvogels
hebben hier hun habitat. Dit gedeelte van de
Oderdelta is nu Nationaal Park. (Met medewerking
van de Nationale Postcodeloterij en Stichting
Doen uit Nederland).
Zeearend
(Haliaeetus
albicilla)
(Copyright Alfons van Bokhorst)
|
|
Ook in de Biesbosch komt de
Zeearend voor, zij het in minder grote getale.
In de afgelopen jaren werden 1 tot 2 exemplaren
per jaar gezien. Op zaterdag 31 oktober van dit
jaar werden twee exemplaren tegelijk boven de
Sliedrechtse Biesbosch gezien ter plaatse van
Kort en Lange Ambacht. Of we ooit broedpaartjes
in de Biesbosch zullen krijgen is niet zeker,
maar behoort beslist tot de mogelijkheden. Het
gebied is er geschikt voor dus wellicht is dit
een kwestie van tijd. Feit is dat de arenden
tegenwoordig steeds vroeger arriveren en langer
blijven. Zo zijn ze dit jaar al in augustus voor
het eerst waargenomen.
Informatie en fotomateriaal over:
Zeearenden vind je hier
Meer informatie over en fotomateriaal van Fons
vind je op:
www.natuurbeleving.eu |