Nationaal Park
Helinium loopt zoals gezegd vanaf Tiel/Gorinchem (daar waar de
invloed van de getijdenstroom uit zee ophoud) tot Hoek van Holland.
Tot nu toe liggen er in dit estuarium twee Nationale Parken tw.
de Biesbosch en de Oosterschelde. Versnipperd liggen er verder
een groot aantal enclaves waaronder de Rhoonse grienden,
het eiland van Brienenoord, de schorren en slikken langs de
zuid-, en noordoever van het Hollands Diep en het Haringvliet,
de nog te ontwikkelen Sophiapolder in de rivier de Noord, het
getijdenriviertje het Wantij enz.
Veel van deze gebiedjes fungeren als zogenaamde 'steping stones';
stroken natuur waarlangs flora en fauna zich stroomopwaarts en
stroomafwaarts kan bewegen.
Maar er is meer
dan alleen natuur. Ies Zonneveld pleit ook voor het behoud van
oude landschapselementen waarin het ontstaan en de ontwikkeling
van het betreffende gebied in historisch perspectief gezien kan
worden.
Belangrijk omdat we erin leven, er al generaties lang in
'aarden'. Dat moet niet gedachteloos ingeruild worden voor een
industrieterrein of gemeentelijke uitbreiding. En als het
niet anders kan neem dan deze elementen mee in de
plannenmakerij. Volgens Zonneveld liggen hier nog kansen genoeg
omdat er voldoende elementen aanwezig zijn zoals natuurlijke
rivieroevers, relicten van oude stroomruggen en bedijkingen die
in het landschap de historie van het inpolderen tonen.
Deze elementen zijn bij de locale bevolking 'vertrouwd' en zijn
in de honderden jaren na de inpoldering vaak prachtig ingepast
in het landschap. Het is een doodzonde om deze landschappelijke
elementen in te ruilen voor industrie of woningbouw. Zelfs het
omvormen tot nieuwe natuur, een modegrill van deze tijd, is niet
altijd wenselijk als men dit met veel geweld en zonder respect
voor het oude landschap wil uitvoeren.
Dat eenmaal vernietigde natuurlijke landschappen of systemen
niet makkelijk te herstellen zijn blijkt wel uit de zogenaamde 'kier'. Het verder
openstellen van de Haringvlietsluizen. Het hele proces van
plannen maken tot besluitvorming en uiteindelijke uitvoering
duurt inmiddels al meer dan 20 jaar en nog is er niet het
gewenste resultaat. Laat staan dat er aandacht is voor 'het grote denken; er een visie is voor het estuarium 'De Hollandse
Delta' als geheel.
Misschien is
het met de oprichting van een Groot Nationaal Park dan ook
meteen gedaan met
het geneuzel tussen de vele organisaties over allerlei kleine
zaken. Komt er ruimte voor een krachtige lobby die het estuarium
als geheel en de onderdelen daarbinnen kunnen beschermen en daar
waar nodig herstellen en komt er een einde aan al die partijen
die met eigen agenda, krampachtig de eigen belangen afschermen.
Een soort 'Deltanatuur' voor de Hollandse Delta.
Enfin,
het estuarium heeft de tijd. Al honderdduizenden jaren ligt het
er en heeft in zijn bestaan, mede door de vele
klimaatsveranderingen, grote gedaantewisselingen ondergaan. Het
is niet ondenkbaar dat we straks met
z'n allen in het Nationaal Park 'Het Helinium' wonen. Of we het nu
willen of niet.
Henk van de Graaf
Papendrecht nov. 2009
Reageer op dit artikel
Tekst en foto
©
Henk van de Graaf |