|
Deel 4
Waterschapsheuvel
Henk van de Graaf
|
Je staat er versteld van hoeveel mensen
een konijn als huisdier houden. In een
kooitje waar ze 's avonds even uit mag.
Een uurtje schuifelen door de woonkamer
over het gladde parket.
Huisdieren en mensen. Een verhaal apart.
Ik ken iemand die voor haar huisdier
meer gevoel heeft dan voor de mensen om
haar heen. 'Ze kan er haar verhaal zo
goed aan kwijt' zegt ze. 'Een luisterend oor
zonder vervelende opmerkingen; beter dan
een vent'.
Ik vraag me af hoeveel mensen
hetzelfde denken.
Het aantal konijnen in Nederland groeit
weer, net als het aantal soorten.
Grofweg zijn dat er inmiddels drie: de
tamme, de bio-industriële en de wilde.
Het tamme konijn mag je volgens de
verkoper van de dierenwinkel niet meer
vergelijken met de wilde soort, maar ze
lijkt er nog verrekte veel op;
snuffelend snuitje, dropronde keutels,
onhandige kangoeroepoten en soms een oor
rechtop. Als ze ziek zijn, tasten we
diep in de buidel om ze weer gezond te
krijgen en
’s morgens, voor we de deur
uitgaan, krijgen ze een paar stengels
bleekselderij en een knuffel. En uiteraard
gaan we niet langer dan twee dagen van
huis want anders zitten ze zo lang alleen,
onze knabbels.
Bij de bio-uitvoering is eenzaamheid
geen probleem. Daar zitten ze met
duizenden bij elkaar. Ze groeien er
eigenlijk wat te snel en leven in een
hok met een ruif of bij pech op
verchroomde spijlen.
Buitenlucht zien
ze alleen op weg naar het slachthuis en
u ziet ze pas op uw bord, in een dikke
pepersaus.
Aan het wilde konijn besteden we de
minste zorg, we rijden ze dood,
verkleinen de leefomgeving, jagen erop,
braden ze met kerst en als ze massaal
sterven (viraal hemorragisch syndroom)
vinden we dat goed voor de populatie.
Wie van de drie soorten er beter af is mag u
zeggen. Aan een konijn kun je dat niet
vragen.
De haas op de foto is dood. Ze ligt
platgereden door een auto op het asfalt.
De fotograaf zei bijna getuige te zijn
geweest van haar sterven. Het oor trilde
nog na in de zoeker van de camera.
Ze woonde op Waterschapsheuvel. Een
nogal populaire plek voor konijnen, of
hazen, zo u wilt.
Er zou zelfs een
verhaaltje en een liedje over bestaan.
Misschien iets voor de kinderen aan het
kerstdiner, net voor u het deksel van de
hazenrug haalt?
Reageer op dit artikel |
