Als je lange tijd met een onderwerp
bezig bent nestelt het zich in je hoofd en laat het
je een tijdlang niet meer los. Zo ook met de
artikelen over de Tielse Kroniek.
Tijdens het werken
aan de artikelen en het lezen van verschillende
literatuur kwam het idee voor een gedicht.
Geïnspireerd op de strijd van de voorvaderen tegen
het water wil ik het postuum opdragen aan onze anonieme
vriend; de onbekende ooggetuige en auteur van de Kroniek die ons de afgelopen zes afleveringen
een kijkje in zijn wereld heeft gegeven en een uniek
document heeft nagelaten die een verrijking is voor
het begrip over wie en wat we zijn geworden,
levend aan de rand van het 'Land van Morgen'.
|
|