Je komt nu al zo'n 20 jaar in De Biesbosch.
Heb je daar inmiddels niet alles vastgelegd?
Nee nog niet alles, wel veel maar het kan altijd nog beter. De natuur verandert ook, zo was bijvoorbeeld 20 jaar geleden de ijsvogel een zeldzame verschijning, nu zie je hem regelmatig. Door het ingrijpen van de mens, het doorsteken van dijken bijvoorbeeld, verandert er ook veel. Als je er ongeveer één keer per week komt, is het iedere keer weer anders. Door de getijde beweging, de explosieve veranderingen in de planten groei en door de veranderende weersomstandigheden maakt De biesbosch een heel dynamisch natuurgebied.

Heb je er een bijzonder moment van schoonheid meegemaakt?
Twee vechtende reebokken tijdens de reebronst was een prachtig moment, waarbij ik bijna vergat een opname te maken. Een ijsvogel op vijf meter afstand een visje zien vangen, en dat ongestoord kunnen bekijken vanuit een schuiltent.

Wat bracht je op het idee te gaan fotograferen?
Ik was ieder weekend aan het vliegvissen. In de hengelsportbladen keek ik voor het eerst anders naar foto's en ging vervolgens proberen om mijn vangst ook zo op de plaat te krijgen. Op een gegeven moment had ik meer interesse in de fotografie dan in het vissen. Boeken van Ed van der Elsken hebben er ook aan bijgedragen dat ik interesse kreeg in fotografie. Hij heeft gewone dingen op een bijzondere manier gefotografeerd. Zijn portretten van boeren en handelaren op een veemarkt, kan ik me nog goed herinneren. Het boek "De vier jaargetijden" was het eerste boek dat ik van Fred Hazelhof kreeg te zien. Dat vond ik zo fascinerend dat ik me daarna verder ben gaan verdiepen in natuurfotografie.

Wie zijn je grote voorbeelden?
Fred Hazelhof, Hans Strand, Jim Brandenburg, Ansel Adams.

Wat is je mooiste foto?
Ga ik morgen maken...
Verder zitten de mooiste foto's nog in mijn hoofd. De momenten dat ik de schoonheid van een beeld zag en het prompt vergat te fotograferen. Een opname waar ik heel blij mee ben, is een meegetrokken opname van een rennend, burlend edelhert tijdens de bronst. In dit beeld komt voor mij de dynamiek van de edelhertenbronst tot uiting.

Waar streef je naar in je werk?
Dat de emoties die ik heb bij het maken van de foto ook worden opgeroepen bij degene die de foto bekijkt. Bijvoorbeeld de spanning van een buizerd die net op een prooi landt, de schoonheid van een vlinder of bloem als je die in detail bekijkt, of het geweld van naderend slecht weer.

Wat doe je met al die foto's?
Sowieso overzichtelijk opbergen, zodat ik ze later kan terugvinden. Vervolgens gebruik ik mijn opnames voor exposities, mijn website, een stockbureau, bij lezingen en voor fotobesprekingen bij fotoclubs.

Is fotografie niet een 'loonershobby' Ik bedoel; ga je niet het liefst alleen op pad en is het bekijken en uitzoeken niet iets wat je meestal in je eentje  doet?
Door lid te zijn van verschillende fotoclubs, heb ik door de jaren heen diverse mensen leren kennen die ook zo met deze hobby bezig zijn. Regelmatig ga ik dan ook samen met iemand op pad om te fotograferen. Maar in je uppie op pad heeft wel zijn voordelen en doe ik dus ook graag. Je ziet vaker wild, omdat je minder geluid maakt en je hebt wat meer rust in jezelf.
 

Wat is het leukste wat je ooit in het veld hebt meegemaakt?
Eén van de eerste keren dat ik met een fotovriend voor de buizerd ging. We hadden weken gevoerd met aas wat we los hadden neergegooid. De dag dat we gingen fotograferen hadden we het aas vastgeschroefd aan een boomstronk. Toen de buizerd op het aas landde, wilde hij er direct mee wegvliegen. Hierdoor sloeg hij over de kop en kwam achter de boomstronk terecht. Vervolgens kwam hij heel verbaasd weer boven de stronk uit en keek met grote ogen in de lens. Het was net een tekenfilm. We hebben geen foto gemaakt, maar wel gelachen.

...en het vervelendste?
Een aantal jaren geleden kwam ik op een winterdag een onderkoelde ree tegen. Je loopt dan niet zomaar door, wat je eigenlijk beter wel kan doen. Ik heb het dier uiteindelijk  meegenomen in mijn bootje en naar de dichtbij zijnde boerderij gebracht. Van daaruit is ze naar een dierenarts vervoerd  maar bij terugkomst was ze al overleden. Heel vervelend. Het gesjouw heeft uiteindelijk alleen maar stress veroorzaakt.

Je exposeert regelmatig met je fotowerk, waarom doe je dat?
Het is een manier om je werk aan een breder publiek te laten zien. De reacties en verkoop van foto's is dan een soort bekroning op je werk. Meestal hou je er ook wel contacten aan over. Het is ook een manier om deze vreselijk dure hobby een beetje betaalbaar te houden.

Is een fotograaf niet altijd op zoek naar erkenning. Ik bedoel; wat is er leuker, het fotograferen of het laten zien van je fotowerk?
De belevenis buiten is voor mij de drijfveer, als ik er dan nog een mooi plaatje aan over houd is het helemaal geslaagd. Als je dat plaatje dan ook nog eens op een expositie kan verkopen is het helemaal af.

Wat is jou visie op digitaal ten opzichte van analoge fotografie?
Het maakt voor mij weinig uit of ik het nou op een rolletje schiet of op een digitaal kaartje. Het is niet mijn hobby om avonden lang beelden te gaan manipuleren op de computer, alhoewel ik dat best kan waarderen als er een mooi beeld uit ontstaat. Het bekijken van foto's gaat wel veranderen je kan aan een opname niet meer zien of het werkelijk zo was, want met de computer is bijna alles mogelijk.

Heb je een aantal tips voor de cameragebruiker die gewoon wat leuke natuurplaatjes wil maken?
Ga eens in de vroege of de late uurtjes op pad, het licht is dan vaak veel mooier. Midden op de dag is het licht meestal te hard  waardoor je harde zwarte schaduwen krijgt. En maak eens verschillende opnames van een onderwerp, dan ga je vanzelf zien welke opname het beste overkomt.

Welke foto moet je absoluut nog maken?
Een opname van twee reeën achter een schaakbord. Ik heb nog heel veel wensen. Ik ben nu bezig met het fotograferen van een kerkuil, ik hoop dat ik daar iets moois van kan maken.