|
Column
Van
het land dat nooit stilligt naar het land dat nooit stil
wordt
Hannie
Visser - Kieboom
|
 De
Rijksoverheid heeft haar begerig oog laten vallen op de Biesbosch
voor meer ruimte voor de rivier.
En daarmee lijkt het voorgoed gedaan met de rust en de stilte in
het gebied.
Op dit moment grommen de draglines en vrachtwagens vijf dagen in
de week in de kleine Noordwaard. In de polder Hardenhoek worden
kreken gegraven en grond verzet. Ook zijn er veel bomen gekapt.
Het werk duurt nog voort tot 2008. Misschien dat het daarna weer even stil wordt, maar beslist niet
voor lang. Want dan moet het
werk beginnen in de grote Noordwaard. Ook hier worden dijken
verlaagd en kreken uitgegraven. En dat allemaal voor ruimte voor
de rivier.
Al vanaf
de Sint Elizabehtsvloed in 1421 probeert de mens de natuur naar
haar hand te zetten in de delta van onze grote rivieren. Steeds
slibde het land aan, de biezen schoten op en als het land hoog
genoeg was werd er weer een dijkje gelegd en na de biezen
schoten nu de wilgen op en werd er weer een griendje aangelegd.
Andries Vierlingh (1507-1576) zei ooit eens: “Alleen God kan
nieuw land scheppen, want hij geeft sommigen de kracht en het
verstand om het te doen”. Maar zoals er nieuw land geschapen
werd door de mens, zo moest de mens ook vaak ingrijpen.
 Al
in de 19e eeuw was het gebied zo verland, dat het graven van de
Nieuwe Merwede uitkomst moest bieden. In de jaren negentig van
de vorige eeuw werden de polders Maltha en Spiering afgegraven.
Nu de polder Hardenhoek en straks in de polder Noordwaard. Voor
de boeren en bewoners een hard gelag. Vandaar ook hun roep om
rust in het gebied na de ingrepen. Maar gevreesd moet worden dat
die rust niet meer terugkeert.
Als de
machines hun werk gedaan hebben, zo van pakweg 2010 tot 2015,
heeft het gebied een metamorfose ondergaan. Maar het zal nog
altijd een gebied zijn met natuurschoon, met een natuur waarin
de mens graag vertoeft en recreëert.
De afgelopen tien jaar hebben de bewoners al beduidend meer
recreanten in het gebied gekregen. En die groei zal na de
herinrichting van zowel de kleine als de grote Noordwaard nog
verder toenemen. Nog meer mensen zullen straks willen genieten
van het natuurschoon. Willen wandelen, varen en fietsen in het
weidse gebied. De roep om rust van de bewoners zal dus
tevergeefs zijn. Ook zij zullen moeten aanvaarden dat ook
anderen van de natuur in de Biesbosch willen genieten. Want die
Biesbosch is van ons allemaal.
Reageer op dit artikel
Tekst Hannie Visser - Kieboom.
Foto's Boven Spieringpolder
© HenkvandeGraaf/www.stockburo.nl
|
