Koereiger (Bubulcus ibis) (Copyright Alfons van Bokhorst)

De koereiger is ongeveer vijftig centimeter groot en is een van de zeldzamere reigersoorten, hoewel de waarnemingen de laatste jaren wel toenemen. De kleine, witte reiger is veel minder afhankelijk van water dan de andere soorten reigers. Koereigers verblijven bij voorkeur in weilanden, cultuurgronden en graslanden, waar de aanwezigheid van vee een belangrijke rol speelt. De koereigers scharrelen hierbij tussen de poten van koeien en doen zich te goed aan insecten die door het vee worden opgejaagd. Verder is het van koereigers bekend dat zij soms een stukje 'meerijden' op de rug van een paard of een schaap. Een koereiger in het broedseizoen ziet er oogstrelend uit. Aan de kuif, op de rug en op de borst hangen dan oranje sierveren. De poten en de snavel zijn in deze periode dieprood getint. Een enkele keer worden er rondom De Biesbosch ook koereigers met zo'n opvallend broedkleed gesignaleerd. De koereiger heeft zich in Nederland ontwikkeld van vooral voorjaars- en wintervogel tot een echte jaarvogel. Over de gehele periode blijken Zuid-Holland, Zeeland en Noord-Holland de beste provincies om koereigers te zien. Groningen, Drenthe, Utrecht en Limburg komen er bekaaid vanaf. De koereiger staat in ons land bekend als een zeldzame broedvogel. Slechts twee keer werd met zekerheid een broedgeval vastgesteld. In 1998 mislukte een broedgeval in een aalscholverkolonie in De Wieden (Overijssel) en in 2006 nestelde er een paartje tussen blauwe reigers en kleine zilverreigers in de Braakman (Zeeuws-Vlaanderen). In het buitenland broeden koereigers in gemengde kolonies, meestal hoog in de bomen, samen met andere reigers, ooievaars, aalscholvers, slangenhalsvogels en heilige ibissen.

Koereiger (Bubulcus ibis)
(Copyright Jacques van der Neut)

In Frankrijk maakt de koereiger hoogtijdagen door. Het aantal broedparen vertoont een stijgende lijn. Zo werden er in 1989 272 broedparen vastgesteld, verdeeld over vier kolonies. In 2000 was het aantal broedparen gestegen tot 7250 (57 kolonies) en 14.098 in 2007 (in 111 kolonies). De zwaartepunten liggen in het zuidwesten (Lanquedoc-Roussillon) en het zuidoosten (Camargue). In de Picardie, in het uiterste noordwesten, op een afstand van ongeveer 170 kilometer afstand van Zeeuws-Vlaanderen, vestigde zich in de loop van de tijd een kleine kolonie. In Frankrijk zoeken de koereigers tijdens het broedseizoen niet uitsluitend het gezelschap van grazend vee op. De witte reigers volgen ook graag boeren die aan het maaien of aan het ploegen zijn. Razendsnel happen de koereigers sprinkhanen en andere opvliegende insecten bij de tractor weg.