Biesbosch.nu

Magazine januari / februari 2007

 

Terug naar inhoudsopgave

Gribushandel
Henk van de Graaf

(Klik op de afbeeldingen voor een groter exemplaar)

Henk van de Graaf.


Ik ben het kwijt, ik wil het niet meer weten

mijn God, zoveel soorten,

negen miljoen beschreven

en nog zeven miljoen te scoren

het aantal insecten op aarde

dat is toch niet om aan te horen

Drieduizend paddenstoelen zitten met

hun kaboutersmoelen in 300 families,

maar waar vind ik al die zwammen met

hun hoeden, petten en lamellenkorsetten

in alles lijken ze op elkaar, hoe houd ik

die hele gribushandel nog langer uit elkaar?

Help me toch, vijftienhonderd planten

verdeelt in vijftig verwanten

krijg het zuur, al die distels en grassen,

wel honderd bij elke tien passen

Kijk, die daar moet ik weten

shit, alweer zijn naam vergeten

Bossen met mossen en schimmels en korstmossen,

je zou je er groen en geel aan ergeren

ja, jezelf uit je lijden verlossen

 want te klein om waar te nemen,

maar te groot om te vergeten

zijn ze ook nog eens niet om te vreten

Wilgen, ook al zo'n drama

halleluja, hoeveel knotsgekke soorten,

maar Mozes, God hebbe zijn ziel

al die kruisingen, ik moet ze weten

al zou je er toch spontaan

uit je gat van gaan scheten

Here mijn tijd, zoveel vogelgeluid,

al luister ik cd's vol vogelgezang 

dagen en nachten lang,

eenmaal buiten, in de brij van geluid

weet ik er niet één meer te duiden

heb ik geen idee wie er wat ook weer fluit

Kan er niet iemand even het licht uitdoen

zodat we die hele gribushandel decimeren,

of een broeikaseffect, ja dat zal ze leren

er nog maar een paar overblijven en ik

alleen die nog maar hoef te beschrijven

650 jaar Biesbosch

wat een eeuwigheid aan historie,

zoveel wat ik dacht te weten

over die vracht aan eeuwen,

maar mensenlieve wat een verleden,

ik weet nog helemaal niets

En dan al die artikelen,

gebaseerd op bronnen

hoe weet ik of wat ik schrijf

zichzelf niet heeft verzonnen?

ik ben het kwijt, ik snap er niets meer van

ik twijfel aan alles wat ik weet

Ik stop ermee, basta, kruip onder een keet

maar hoe heette toch die houtworm die daar weer van vreet?

en zo ga ik weer helemaal opnieuw beginnen,

tot de maden mijn tanden gaan flossen

kun je me vinden, zwervend door de wilgenvloedbossen

Reageer op dit gedicht

©
foto's: diverse fotografen www.stockburo.nl
© tekst: Henk van de Graaf
Ongevraagd gebruik maken van andermans beelden in strafbaar.

Terug naar inhoudsopgave

Niets uit deze pagina mag worden gepubliceerd zonder toestemming van de auteur(s).
Ongevraagd gebruik van andermans beeldmateriaal is strafbaar.
2007 © Biesbosch.nu